പഠനകാലത്തെ ഉച്ചയൂണുകള്‍ എന്നു മധുരമുള്ള ഓര്‍മകളാണ്‌... കാരണം ക്ലാസ്സിലെ കൂട്ടുകാര്‍ എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു വട്ടം കൂടിയിരുന്നു വിഭവ സമൃദ്ധമായ സദ്യ തന്നെ ആയിരിക്കും അതു.. സ്വന്തം പാത്രത്തില്‍ കറികള്‍ ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും എല്ലാവരുടെയും പാത്രത്തില്‍ നിന്നു കയ്യിട്ടു വാരി പച്ചക്കറിയും മീനും ഇറച്ചിയും ഒക്കെ കൂട്ടിക്കഴിക്കാന്‍ അതുപോലെ ഒരവസരം ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍പോലും കിട്ടില്ല... ഏതു ഫൈവ് സ്റ്റാര്‍ ഹോട്ടലില്‍ പോയിക്കഴിച്ചാലും ആ സംതൃപ്തി കിട്ടില്ല ... അങ്ങനെയുള്ള അവസരം ഞാന്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ആസ്വദിച്ചതു ബിരുദാനന്തരബിരുദ പഠനകാലത്താണ്‌.. അന്നു ഹോസ്റ്റലില്‍ ആയിരുന്ന കാരണം കൊണ്ടുപോകാന്‍ ഒന്നുമില്ലയിരിന്നു .. ആദ്യകാലങ്ങളില്‍ കന്‍റീനില്‍ നിന്നും പിന്നെ കുറെക്കാലം ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്നും ആയിരിന്നു എങ്കിലും ഒടുവില്‍ ക്ലസ്സ്റൂമില്‍ നിന്നും തന്നെ ആയി.. എവിടുന്ന് എന്നല്ലെ കൂട്ടുകാരുടെ പാത്രത്തില്‍ നിന്നും തന്നെ .. അവര്‍ കുറച്ചുപേര്‍ ഹൊസ്റ്റലില്‍ നിന്നും ആയിരുന്നുവെങ്കില്‍ കുറച്ചുപേര്‍ എന്നും വീട്ടില്‍ പൊയിട്ടു വരുന്നവരായിരുന്നു.. പിന്നെ ശനിയും ഞായറും വീട്ടില്‍ പൊയി വരുന്ന കുറച്ചു കൂട്ടുകാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവരില്‍ ഒരാള്‍ ചോറും പിന്നെ തൈരും ഒക്കെ കുഴച്ച ചോറു കൊണ്ടു വരാറുണ്ടായിരുന്നു.. അങ്ങനെ രണ്ടു വനിതാ ഹൊസ്റ്റലില്‍നിന്നും പിന്നെ കുറച്ച് വീടുകളില്‍ നിന്നു കൊണ്ടുവരുന്ന ഭക്ഷണമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ഉച്ചക്കത്തെ ഭക്ഷണം .. ഞങ്ങളുടെ യൂണിവേഴ്സിറ്റി വനിതാ ഹൊസ്റ്റലില്‍ നിന്നും കൊണ്ടു വരുന്ന ഭക്ഷണത്തെ ഞങ്ങള്‍ പ്രത്യേകിച്ചും ഞാന്‍ കുറ്റം പറയുന്നതു അവര്‍ക്കു ഒട്ടും പിടിക്കാറില്ലയിരുന്നു.. പറഞ്ഞിട്ട് എന്തുകാരയം വെറുതെ കിട്ടുന്നതെന്തൊണ്ടെങ്കിലും അവരുടെ കറികളില്‍ ഉണ്ടാവും അതു പറയുന്നതു കുറ്റമാണോ??.. പക്ഷെ വെറുതെ കിട്ടുന്നതിനെകുറിച്ചു കുറ്റം പറയാന്‍ പാടില്ലല്ലോ?..
പക്ഷെ പിന്നെ കുറെ നാള്‍ കഴിഞ്ഞു കിലോമീറ്റരുകള്‍ക്കപ്പുറത്തു നിന്നും ഞങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി ഒന്നിലേറെ പൊതി ചോറുകളുമായി വന്നിരുന്ന അതുപോലത്തെ സുഹൃത്തുക്കളെ മറ്റെവിടെയും ഞാന്‍ ഇന്നുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.. അന്നു ആ ചോറും കറിയും ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്ത ആ അമ്മയേയും എന്‍റെ പ്രീയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരെയും ഓര്‍ത്തുകൊണ്ടു ഈ ലേഖനം ഇവിടെ നിര്‍ത്തുന്നു...
No comments:
Post a Comment