വാവച്ചന്‍ ...

ഞാന്‍ ഒരു പക്ഷെ എനിക്കു എം ടി യെ ഒക്കെ പോലെ എഴുതുവാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നേല്‍ ഇതോടു കൂടി വാവച്ചന്‍ ലോകപ്രശസ്തി

തന്നെ നേടിയെടുത്തേനേ.. വാവച്ചനെക്കുറിച്ചു പറയുകായാണെങ്കില്‍ ഇന്നും മാറാത്ത ഒരു രൂപം .. എന്‍റെ നാട്ടിലുള്ള

ആരോടു ഈ പേരു പറഞ്ഞാലും അവരുടെ മനസ്സിലേക്കു ഒറ്റ മുഖമേ കടന്നു വരൂ.. ഒരു ബര്‍മൂഡ പോലത്തെ ഒരു നിക്കറും

പിന്നെ ഒരു ലോഹ പോലത്തെ ഷര്‍ട്ടും ഇട്ട ഒരു മനുഷ്യന്‍ .. ഞാന്‍ ഒരു 25 വര്‍ഷം ആയി പുള്ളിയെ കാണാന്‍

തുടങ്ങിയിട്ടു.. കഴിഞ്ഞ ദിവസവും കണ്ടു ഒരു മാറ്റവുമില്ല.. പുള്ളിക്കാരാന്‍ ഈ നടപ്പാണു അവിടെ ഉള്ള ആ റൊഡില്‍

കൂടി അങ്ങു നടക്കും എന്താണു ലക്ഷ്യം എന്നു ആര്‍ക്കും അറിയില്ല ഒരു പക്ഷെ വാവച്ചനു അറിയുമായിരിക്കും ... അങ്ങനെ

നടന്നു ഒരു 10-15 കിലോ മീറ്റര്‍ നടന്നു കഴിയുമ്പോള്‍ പുള്ളിക്കാരന്‍ തിരിച്ചു നടക്കും .. അങ്ങനെയുള്ള പുള്ളിയുടെ

നടപ്പുകണ്ടു ഞാന്‍ പലവട്ടം ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടൂ.. പുള്ളിക്കാരന്‍ എന്തായിരിക്കും ചിന്തിക്കുന്നതു അല്ലെങ്കില്‍ ഒന്നും

ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാവില്ലേ??... ആരോടും സംസാരിക്കാറില്ല ആരോടും പരിഭവമില്ല.... ആരോടും വഴക്കുമില്ല.. ആരേയും

നോക്കി നില്‍ക്കുന്നതുപോലും കണ്ടിട്ടില്ല.. ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയുടെ നിഷ്കളങ്കതയ്ക്കു പോലും പുള്ളിയുടെ ശ്രദ്ധയെ

തിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.. പിന്നെ അല്പം കുറുമ്പു കാണിക്കുന്നതു അവനോടു വഴക്കു കുടാന്‍ ചെല്ലുന്ന കൊച്ചു

കുട്ടികളോടാണു.. ചിലപ്പോള്‍ ഒക്കെ കല്ലെടുക്കുന്നതു കണ്ടിട്ടുണ്ടു.. പക്ഷെ അവന്‍റെ എറികൊണ്ടു പരിക്കുപറ്റിയിട്ടുള്ളതായി

ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടുമില്ല.. ആദ്യമൊക്കെ അവനെ കാണുമ്പോള്‍ എനിക്കു പേടി ആയിരുന്നു.. ഉപദ്രവിക്കുമോ എന്നു... ദാഹിക്കുമ്പോള്‍

എതെങ്കിലും കടയുടെ മുന്‍പില്‍ ചെല്ലും ഒരു ഗ്ലാസ്സു വെള്ളം വച്ചു നീട്ടിയാല്‍ അതും വാങ്ങിക്കുടിച്ചു വീണ്ടും ആ യാത്ര

തുടരും ആരെ കാണാനെന്നോ എവിടേക്കെന്നോ അറിയാത്ത പോലത്തെ ആ യാത്ര .. ചിലപ്പോള്‍ തോന്നും അവന്‍ ഇതൊന്നും അറിയേണ്ട

എന്നു കരുതിയാണോ ഇങനെ നടക്കുന്നെ എന്നു... ഒരുപക്ഷെ ഒരു ജീവിതം  മുഴുവന്‍ അനുഭവിക്കാനുള്ളതില്‍ കൂടുതല്‍

അനുഭവിച്ചു കാണും ...  എല്ലാവരുടേയും പണവും പദവിയും ഉണ്ടാക്കാനുള്ള ഈ തിരക്കിനിടക്കു എത്രപേര്‍  അവനെ

ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടാവും ..  ആരുമുണ്ടാവില്ല....